We were driving to the church this morning; I was sitting at the back, next to my daughter, chatting to her. She took a little vaseline lip balm tin out of her pocket. She put some on her lips and then asked me if I would like some for myself. She handed me the round tin, I took some of it and I put it on my lips saying that I love the vanilla smell. She was thrilled, her eyes sparked, she grasped my hand satisfied and said: ‘I love you, Mummy. I love you so much’. She was thrilled.
Often, this is exactly what our children want us to do: to acknowledge the worth of what they like, to give to us what they love and to see that we are capable of appreciating it too. This creates the union, communion and connection.
Have you recently had a similar experience?
Jechaliśmy dziś rano do kościoła; siedziałam z tyłu, obok mojej córki, rozmawiając z nią. Wyjęła z kieszeni puszeczkę z wazeliną do ust. Nałożyła trochę na swoje usta, a potem zapytała mnie, czy chciałabym trochę dla siebie. Podała mi okrągłą puszkę, wzięłam trochę jej balsamu do ust i nałożyłam, mówiąc, że uwielbiam zapach wanilii. Była zachwycona, jej oczy błyszczały, chwyciła moją dłoń zadowolona i powiedziała: „Kocham cię, mamusiu. Tak bardzo cię kocham”. Była wręcz zachwycona.
Często właśnie tego chcą od nas nasze dzieci: abyśmy uznali wartość tego, co one lubią; one dają nam to, co kochają byśmy pokazali, że my również potrafimy to docenić. To tworzy jedność, komunię i połączenie.
One of the things that I do with my daughter is painting. She is 6 at the moment and loves creative expression. To talk about colours, mixing and cleaning brushes covered with oil paints, we sat down at our dining table, lied down a huge white canvas and painted together with old dry and new brushes, wooden blocks and all available fingers and tools at hand. After the session at the table, we hang the painting, took a photo and edited the screenshot in a photo app on my phone using available filters and tools erasing parts of the photo, smudging it or camouflaging some elements of the photo. Talking while creating is very natural to us so we were able to create a nice conversational flow focused on filling up the empty canvas. Try this too and show us your creations. 🙂
Jedną z rzeczy, które robię z moją córką, jest malowanie. W tej chwili ma 6 lat i uwielbia twórczą ekspresję. Aby porozmawiać o kolorze, mieszaniu, czyszczeniu pędzli z farby olejnej w zeszły piątek usiadłyśmy przy stole w jadalni, rozłożyłyśmy ogromne białe płótno i pomalowałyśmy je razem używająć starych i nowych pędzli, drewnianymi klockó i wszystkimi narzędziami, które miełyśmy pod ręką. Po sesji przy stole powiesiłyśmy obraz, zrobiłyśmy zdjęcie i edytowałyśmy zrzut ekranu w aplikacji fotograficznej w telefonie za pomocą dostępnych filtrów i narzędzi wymazujących części zdjęcia, rozmazujących je lub kamuflujących różne elementy zdjęcia. Rozmowa podczas tworzenia jest dla nas bardzo naturalna, więc udało nam się stworzyć przyjemny przepływ konwersacyjny skoncentrowany na wypełnieniu pustego płótna. Gorąco polecam wszystkim.
Zachęcam do eksperymentów i pokażcie nam swoje prace!
Pozdrawiamy,
Alicja Pyszka-Franceschini i córka Gabi
First published by my on my other site: Accomplished Squirrel dedicated to multilingual communication.
In smart work there is less joy than in a game of tag and time is running out for children and adults alike into the hustle and bustle of memories.
Who caught whom? No one asks about the tag But everyone writes a report On the questions they asked And answers they received Only relevant to self It seems
But to receive an answer Is to make a promise of gratitude.
No one knows Few understand
Has the person who asked got lost earlier? Or did they ask in time? To be grateful? Or to be done? Choose.
– Alicja Pyszka-Franceschini
Additional good read for this week:
This article has caught my attention this week. Very interesting read. This is the Key to Achieving ‘Time Affluence’ (click to read).
Poem and photography by Alicja Pyszka-Franceschini, 2025. Copying without an explicit and written permission from the author is not allowed.
Po Polsku
W mądrej pracy jest mniej radości niż w grze w berka, a dzieciom i dorosłym czas ucieka tak samo w zgiełk wspomnień.
Kto kogo złapał? Nikt nie pyta, Ale każdy pisze raport Z pytań, które zadał I odpowiedzi, które otrzymał. Dotyczących tylko siebie Wydawać by się mogło. Ale otrzymać odpowiedź To złożyć obietnicę wdzięczności.
Nikt nie wie. Niewielu rozumie.
Czy osoba, która zapytała, zgubiła się wcześniej? Czy zapytała w porę?
Być wdzięcznym? Czy po prostu mieć wszystko zrobione? Wybierz.
Wiersz Alicji Pyszki-Franceschini, 2025.
Ten artykuł przykuł moją uwagę w tym tygodniu. Bardzo interesujący!
Artykuł w magazynie Forbes zatytułowany “To jest klucz do osiągnięcia ‘Bogactwa Czasu'” (kliknij w link tutaj)
Do następnego razu. x
Material Copyrighted by Alicja Pyszka-Franceschini, 2025. Copying without an explicit and written permission from the author is not allowed.
Do you remember the song by Ed Sheeran called Photograph? The official music video consists of photographs and video cuts. These are from his early childhood and his early music career. I love the simplicity of it all and the sheer joy of watching a growing child, his first steps, his running around and the shrieks of a toddler finding his voice. It is so moving. The decor of his family’s house that is sealed in time. The hands of the family members that carefully assist him in making his first steps, in music or drawing, busking and then all the Happy Birthday’s sung together to celebrate the child. Call me sentimental, but that song makes me cry. It is all moving and all beautiful. I am very inspired by the song and the video. It inspires me to rediscover my own family archive. These are the good times.
Photos taken in Derby (UK), in Poland and in Derby Museum and Art Gallery.
Postcards Without Stamps 